لوحِ دل

گاهی یک بیت شعر کافی است تا هر آنچه در دل داری، بگویی …

ای کریمی که از خزانهٔ غیب                    گبر و ترسا وظیفه خور داری

دوستان را کجا کنی محروم                    تو که با دشمن این نظر داری

                                                                                                  گلستان سعدی

بعضی حرف ها مثل یک چشمه است مثل یک رود که اگر تا انتها بروی به دریا خواهی رسید…

اگر چه کوتاه ولی عمیق و وسیع به عمق و وسعت دریا …

در این بخش (مثل چشمه مثل رود) چشمه ها را یک به یک سر می زنیم تا جان هایمان به قدر دریا وسیع شود.

مثل چشمه مثل رود

اگر وجدان و روح الهی انسان با غفلت ها و رذایل پوشیده نشده باشد

نیاز به خدا و عبادت و نماز و … را در درون خود می یابد.

مراسم عزاداری سی ام ماه صفر با حضور خواهران محب اهل بیت علیهم السلام در حوزه علمیه الزهرا س برگزار شد.

خانم نسودیان مبلغ و دانش آموخته حوزه، دین را متناسب با فطرت بشر عنوان کرد و گفت: در آیه ۳۰ سوره مبارکه روم، فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ، مردم به دینی فراخوانده شده اند که حنیف است و دینی که سازگار با خلقت انسان است.

وی ادامه داد: حنیف به معنای میانه رو و مطابق با فطرت الهی است. اسلام آخرین دینی که به خداوند به آن فراخوانده است. خداوند همه انسان ها چه یهود و چه نصارا و … را به اسلام دعوت کرده است‌.

این مبلغ حوزه در ارتباط با معنای فطرت توضیح داد: فطرت در لغت به معنای خلقت است. معلومات دو قسم است؛ یک قسم فکری و عقلی که از راه تعليم و تعلم بدست می‌آید. و خلاصه معلومات و دانستنی هایی است که آن  کسب می شود.  یک سری آنهایی است که مربوط به تمایلات بوده و یافتنی است نه دانستنی و نه تعليم و تعلمی؛ مثل تشنگی و گرسنگی که در پی آن به دنبال غذا و آب و رفع گرسنگی و تشنگی می‌رود‌؛ همان غرائز. که در وجود حیوانات نیز هست مثل همین تشنگی و گرسنگی و یک قسم غرائز که توجه و اراده در آن نقش دارد و فطرت آن را با علم در می یابد. 

وی افزود: از جمله آن، فطرت خداجوی انسان هست. حتی نامسلمان هم در سختی ها خدا را صدا می‌زند. اگر حقیقتِ پرده ها عقب برود و  رذایل نباشد، این غریزه جلو آمده و خدا را می یابد.

این دانش‌آموخته حوزه خاطرنشان کرد: گاهی فرد به حسب ظاهر راه به جایی نمی بیند، دستش از همه جا بریده است، اینجاها هست که خدا را می یابد. در سوره عنکبوت آیه ۶۵ آمده است، فَإِذَا رَكِبُواْ فِي الْفُلْكِ دَعَوُاْ اللهَ‌ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلىَ الْبرَّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ؛ هنگامى‌ كه سوار بر كشتى شوند، خدا را با اخلاص مى‌خوانند امّا هنگامى كه خدا آنان را به خشكى رساند و نجات داد، باز مشرك مى‌شوند. در شرایط سخت با نظر به فطرت، خدا را صدا می‌زند.

نسودیان در انتها علت دور شدن از فطرت الهی را غفلت و رذایل عنوان کرد و گفت: انسان فطرتا خداجو است و این وجدانی است نه دانستنی که گفته شود بر اساس برهان نظم و یا دیگر براهین باشد. انسان اگر بیمار نباشد نیاز به غذا می‌باید و به دنبال آن می رود، انسان نیز اگر مریض نباشد اگر وجدان و روح الهی او با غفلت ها و رذایل پوشیده نشده باشد این نیاز به خدا و عبادت و نماز و … را در درون خود می یابد.

————————————————————————–

مراسم عزاداری دهه ی آخر ماه صفر از 21 تا 30 صفر هر روز صبح با حضور عموم خواهران شهرک واوان در حوزه علمیه الزهرا س واوان برگزار شد.

اختصاص منت به مومنين از آنجا است که كه تنها مؤمنان هستند

که از این نعمت بزرگ استفاده مى کنند و به كار می بندند.

مراسم عزاداری بیست و نهم ماه صفر با حضور خواهران محب اهل بیت علیهم السلام در حوزه علمیه الزهرا س برگزار شد.

خانم نسودیان مبلغ و دانش آموخته حوزه، در ابتدای مباحث خود ضمن تلاوت آیه ۱۶۴ سوره مبارکه آل عمران، لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ، در معناي «منّت» گفت: «مَنّ»، به معناى سنگى است كه براى وزن كردن اجسام بكار مى‌رود و اعطاكردن هر نعمت سنگين و گرانبهايى را منّت گويند.

وي در توضيح معناي «منت» ادامه داد: گاهي فرد احسان کوچکی را همراه منت انجام مي دهد و آن را به رخ دیگری می کشد و انتظار جبران دارد. گاهي فردی احسان بزرگي را انجام مي دهد و نمي خواهد شناخته شود؛ اين احسان در حقيقت هدفمند بوده و فقط برای الله است؛ و انتظار بازخورد و جبران و به رخ كشيدن در آن نيست. معنای سوم منت آن است كه گاهی شخص بزرگی چیزی را اهدا می کند برای اینکه از يك طرف عظمت و بزرگی کار را بگويد و هم اینکه  ارزش آن فرد بیشتر شود و مهم جلوه شود. «منت» در اين آيه در معناي سوم است. خدا می خواهد بگويد چون عزیز بودی من این را به تو دادم و می خواهد هشداری دهد تا طرف قدر آن را بداند.

اين مبلغ حوزه خاطر نشان كرد: در دنيای امروز امكانات بسياری جهت يادگيری علوم و معارف دين است ولی پيش می آيد كه فرد به دنبال ساير علوم می رود ولی نسبت به آموزش معارف قرآن تلاشی نمی كند. بايد منت دين را كه خدا بر ما ارزانی داشته قدر دانست و بی تفاوت نبود.

وي با توجه به فرازي از آيه، لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ، اين سوال را مطرح كرد كه چرا اين منت اختصاص به مومنان دارد؟ و گفت: اختصاص منت به مومنين در حالى  است که بعثت پیامبر  براى هدایت عموم بشر است ولي از آنجا كه تنها مؤمنان هستند که از این نعمت بزرگ استفاده مى کنند و به كار می بندند لذا آن را به مومنان اختصاص داده است.

نسوديان در انتها به نعمت بعثت پیامبر اشاره و تاكيد كرد: تلاوت و تعليم و تزكيه از جمله آن چيزي است كه پيامبر به موجبش مبعوث شد. در آيه مورد بحث، ۱۶۴ آل عمران، تزكيه بر تعليم مقدم شده تا بگويد تا رذایل پاک نشود نمی شود فضائل را کسب کرد.

—————————————————————

مراسم عزاداری تا پایان ماه صفر ادامه خواهد داشت.

این مراسم هر روز از ساعت ده صبح در حوزه علمیه الزهرا سلام الله علیها - واوان برگزار می گردد.

پیامبر جویای بارور کردن مراتب الهی وجود انسان و رشد عقلانیت انسان هاست

الگوگیری به اندازه سعه ی وجودی خود فرد است

مراسم عزاداری بیست و هشتم ماه صفر با حضور خواهران محب اهل بیت علیهم السلام در حوزه علمیه الزهرا س برگزار شد.

خانم حسینی مبلغ حوزه ضمن عرض تسلیت ایام شهادت حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و سبط گرامیشان امام حسن مجتبی سلام الله علیه به خواهران عزادار و محب اهل بیت، در عظمت وجود پیامبر اکرم گفت: روایت است که اگر در خانه ای یا مجلسی نام مبارک حضرت رسول وجود داشته باشد آن خانه و آن مجلس، خانه و مجلس مبارکی خواهد بود.

وی در بیان عظمت و بزرگی نام پیامبر ادامه داد: ابوهارون از یاران حضرت صادق خدمت امام آمدند امام فرمود ابا هارون چند روزی است که تو راندیده ام او گفت صاحب پسری شده ام. حضرت فرمود: مبارک باشد، او را چه نامگذاری کردی عرض کرد محمد حضرت تا نام محمد را شنید گونه خود را به طرف زمین برده و فرمود: محمد، محمد، محمد و آن قدر خم شد که نزدیک بود گونه اش به زمین ساییده شود. آن گاه فرمود: جانم، فرزندم، همسرم، پدر و مادرم و تمام مردم روی زمین فدای رسول خدا باد. (1) امام همچنین می فرماید هیچ نوزادی برای ما متولد نمی شود مگراین که نخست نام او را محمد می نامیم و پس از هفت روز، اگر خواستیم نامش را تغییر می دهیم وگرنه همان نام را براو می گذاریم(2)

این مبلغ حوزه وجود پیامبر را دریافت کننده تمام معارف و علوم الهی عنوان کرد و گفت:  پیامبر تمام معارف الهیه را در خود هضم کردند و به مردم رساندند؛ مثل مادری که غذا را در وجود خویش هضم می کند و به کودکش شیر می دهد. فرزند توان هضم غذاهایی که مادر می خورد را ندارد و این وجود مادر است که غذا را با وجود فرزندش متناسب می کند و نیز مانند علما که مباحث سنگین فقهی و اصولی را راحت الهضم کرده و بصورت رساله عملیه در اختیار مردم قرار می‌دهند. پیامبر علوم و معارف الهی را دریافت می کند و متناسب با وجود مردم به آنان می رساند.

حسینی با اشاره به آیه 128 سوره توبه، لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ، خاطر نشان کرد: این آیه الگوگیری از پیامبر را بیان کرده و با بیان اینکه رسول از جنس خود شماست مانع هرگونه فرافکنی می شود تا مردم نگویند او با ما فرق داشت.

وی توضیح داد: الگوگیری به اندازه سعه ی وجودی خود فرد است؛ مثلا اگر دانش آموزی در المپیاد امتیاز بیاورد به بقیه می‌گویند این را الگو بگیرید آیا آنها هم در المپیاد نمره می آوردند؟!  نه، ولی در حد سعه ی وجودی خود بالا می‌آیند.

این مبلغ حوزه به این نکته توجه داد که پیامبر جویای بارور کردن مراتب الهی وجود انسان و رشد عقلانیت انسان هاست و گفت: پیامبر از مرگ فرزندش  ابراهیم اندوهگین شد و گریست و در پاسخ به اعتراض برخی فرمود: من نیز انسانم؛ قلبم اندوهگین می‌شود ولی سخنی که خداوند را به خشم آورد نمی‌گوییم.‌ (3) همچنین روزی که ابراهیم درگذشت، کسوف رخ داد. برخی گفتند: خورشید بخاطر مرگ ابراهیم گرفته است. پیامبر فرمود: «خورشید و ماه دو نشانه از نشانه‌های الهی هستند و بخاطر مرگ یا زندگی هیچ کس نمی‌گیرند.(4) پیامبر نخواست از جهالت مردم استفاده کرده و مرید بگیرید بلکه به دنبال بیداری و آگاهی مردم هستند. (5)

حسینی در انتها پیامبر را دلسوز و رئوف نسبت به مردم معرفی کرد و در مورد اوصاف حضرت رسول از زبان خود ایشان گفت: پیامبر فرمود چند چیز است که تا دم مرگ از آنها دست برنمی‌دارم سلام بر کودکان، نشستن با فقرا، سوار بر مرکب بی جهاز، پوشیدن لباس پشمی، … .(6)

—————————————————————

مراسم عزاداری تا پایان ماه صفر ادامه خواهد داشت.

این مراسم هر روز از ساعت ده صبح در حوزه علمیه الزهرا سلام الله علیها - واوان برگزار می گردد.

————————————————————

پی نوشت:

(1)   لَم اَریکَ مُنذُ اَیّامٍ یا اَباهارون؟ فَقُلتُ:وُلِدَ لی غُلام. فَقالَ:بارَکَ اللهُ لَکَ،فَما سَمَّیتَهُ؟قلت:سَمَّیتُهُ مُحَمَّداً. فَاَقبَلَ.بِخَدِّهِ نَحوَ الاَرضِ وَ هُوَ یَقُول: مُحَمَّد،مُحَمَّد،مُحَمَّد حَتّی کانَ یُلصقُ خَدَّهُ بِالاَرضِ،ثُمَّ قالَ:بِنَفسی وَ بِوَلَدی وَیِأَهلی وَ بِاَبَوِیَّ وَ بأَهلِ الاَرضِ کُلهُم جمعاً الفِداءَ لِرَسُولِ الله(ص)، لا تَسبَّهُ وَ لا تَضِربهُ وَ لا تُسئُ اِلَیهِ،وَاعلَم اُنَّهُ لَیسَ فِی الاَرضِ فیها اسمُ مُحَمَّد اِلّا وَ هَیِ تُقَدِّسَ کُلّ یَومٍ؛ مستدرک الوسائل- جلد 15

(2)   لا یُولَد لَنا وَلَدٌ اِلّا سَمَّیناهُ مُحَمَّداً،فَاِذا مَضی سَبعَةُ اَیامٍ فَاِن شِئنا غَیِّرنا وَاِلّا تَرَکنَا؛ مستدرک الوسائل- جلد 15- ص 127

(3)   مجلسی، بحار الأنوار، ۱۳۶۳ش، ج۷۹، ص۹۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۱۴.

(4)   بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۵۲؛ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۳۶۳ش، ج۷۹، ص۹۱.

(5)   به گفته مرتضی مطهری پيغمبر نمی‌‏خواهد از نقاط ضعف مردم براى هدايت مردم استفاده كند، می‌خواهد از نقاط قوّت مردم استفاده كند. پيغمبر نمی‌خواهد از جهالت و نادانى مردم به نفع اسلام استفاده كند، می‌خواهد از علم و معرفت مردم استفاده كند. پيغمبر نمی‌خواهد از ناآگاهى و غفلت مردم استفاده كند، می ‏خواهد از بيدارى مردم استفاده كند. ن ک به:  مجموعه آثار شهید مطهری، ج١٦، ص١٠٩.

(6)   صدوق، الخصال، ص۲۷۱.